Als je de titel leest denk je dit gaat over VIKO 1 speelster Romy, want daar zijn de laatste loodjes aangebroken in haar zwangerschap. Tot afgelopen zaterdag nog trouwe supporter van VIKO 1, hoelang zal het nog duren?
Nee, ook voor mij zijn de laatste loodjes aangebroken als trainer/coach van VIKO 1. Alles bij elkaar meegerekend toch wel heel wat jaar dat ik alweer bij de club loop. Een aantal keer halverwege een seizoen binnen komen vallen, want manlief Jelmar speelde toch bij de club. Jelmar keerde seizoen 21/22 terug naar OVVO om daar weer te gaan spelen, na dit jaar kwam Robin met het idee om mij te vragen als trainer/coach van VIKO. Er waren veel mensen gestopt, en met wat trouwe mensen aan de club, wilden ze door. Na heel even nagedacht te hebben, besproken thuis, ja gezegd tegen dit avontuur. In ieder geval voor 2 jaar trainer/coach van VIKO 1. En ik niet alleen als ik naar viko ging, dan ging Jelmar ook weer mee.
En nu over een week zit het avontuur erop, de laatste wedstrijd van de afgelopen twee jaar. Vorig jaar een team met wat oud gediendem erin, dit jaar met juist op die plekken jonkies uit de A erbij en mensen erbij die even een jaartje gestopt waren.
We hebben pieken en dalen gekend, goede en hele slechte wedstrijden. De twee jaar zijn voorbij gevlogen voor mijn gevoel. Met pijn in mijn hart, een soort van liefdesverdriet verlaat ik de "mijn" club want dat zijn jullie geworden. Jullie mogen trots zijn op een club als dit, warm en familiair. Ik gun jullie het allerbeste en bedankt dat ik er zoveel jaren van heb mee mogen maken.
As zaterdag 15.30 speelt VIKO 1 zijn laatste wedstrijd van dit seizoen, nemen we wat afscheid van spelers en hebben we daarna een heerlijke BBQ en feest. Vergeet je niet op te geven, laten we er met elkaar een leuke dag van maken.
Ik zeg geen doei maar tot ziens, we gaan elkaar vast nog zien.
Veel liefs,
Desiree